Motopp viert vijfjarig bestaan met lancering fotoboek Drijfveren

Op donderdag 20 november vierden we met ruim tweehonderd gasten het vijfjarig jubileum van Motopp.

In die vijf jaar hebben we honderden nieuwkomers begeleid naar werk in de Nederlandse IT-sector. Vanaf dag één draait Motopp om willen en kunnen.

Wat wil ik echt? Wat kan ik echt? En wat heb ik nodig om daar te komen?

We kijken niet naar waar iemand vandaan komt, maar waar iemand naartoe wil. Dat is al vijf jaar onze drijfveer. Om dat te vieren werkten we de afgelopen maanden aan het fotoboek Drijfveren. 44 portretten en verhalen die laten zien wat mensen beweegt. Op 20 november lanceerden we het boek tijdens onze jubileumviering. Dubbel feest dus.

We lijken op elkaar

Als je iemand leert kennen, zie je dat meestal niet meteen. Verschillen vallen het eerst op. Een andere jas, taal of mening. Pas als je meer tijd met iemand doorbrengt, ontdek je hoeveel we op elkaar lijken.

De meeste mensen willen ongeveer hetzelfde. Onze verlangens zijn bescheiden. We willen het goed genoeg hebben voor onszelf en iets beter voor onze kinderen. We willen bijdragen en meedoen. Die gedeelde menselijkheid is waar het bij Motopp om draait en de reden dat we Drijfveren maakten.

Drijfveren

Wat we bij Motopp doen, doen we nooit alleen. In dit boek zijn 44 mensen vastgelegd die de afgelopen vijf jaar betekenis hebben gegeven aan wat Motopp vandaag is. Motoppers, partners, gemeenten en ons interne team. De foto’s zijn gemaakt door Michel Khoury, zelf nieuwkomer uit Syrië en iemand die als geen ander begrijpt waarom we doen wat we doen. Zijn portretten zijn echt, menselijk, kwetsbaar en krachtig tegelijk.

Noor Baouche sprak met alle geportretteerden over wat hen drijft, wat werk voor hen betekent en waarom ze doen wat ze doen. De essentie van die gesprekken is gevangen in één quote op de kaft.

Uiteindelijk willen we allemaal iets heel menselijks. Een plek waar je je welkom voelt. Waar je iets kunt betekenen.

Jimmy Nelson

We geven al jaren de fotoboeken van topfotograaf Jimmy Nelson cadeau aan onze partners. Hij was onze inspiratiebron om zelf een boek te maken. Tijdens het maakproces begeleidde Jimmy fotograaf Michel als collega-fotograaf. Jan Princen omschreef zijn rol treffend: “He pushed us further without even pushing.” Het maakte het extra bijzonder dat we het vijfjarig bestaan deels in zijn studio mochten vieren.

In gesprek met Motoppers

We trapten de middag af in Club Birdies met een verhaal van oprichter Jan over het ontstaan van Motopp.

“Motoppers doen het zelf. Ik schrijf geen regel code. Het enige dat we hier doen, is mensen helpen en anderen aanmoedigen dat ook te doen. Het is geen liefdadigheid. Met een kleine aanmoediging tillen Motoppers zichzelf op. Zoals baron von Münchhausen zichzelf uit het water trok.”

Daarna spraken Motoppers Sarah (PostNL), Nataliia (Deloitte) en Rüstü (NEa) op het podium over hun ervaring.

Nataliia: “Toen ik naar Nederland kwam voelde ik me onzeker. Het enige dat ik zeker wist, was dat ik een sterke moeder was. Door de traineeship begon ik steeds meer in mezelf te geloven. Willem, mijn IT-trainer, noemde me op een gegeven moment ‘Miss Why’, omdat ik altijd weer vragen stelde. Motopp gaf me mijn vertrouwen in mezelf terug. Nu voel ik me niet alleen een sterke moeder, maar ook een sterke vrouw.”

Sarah: “In Pakistan hoor je altijd ja te zeggen tegen alles wat een manager vraagt. Bij Motopp leerde ik dat ‘nee’ zeggen krachtig is. Je kiest voor focus en daardoor lever je betere resultaten.”

Jan: “Het moeilijke blijkt in de praktijk vaak het makkelijke. Maar het makkelijke — zoals ‘nee’ zeggen — blijkt vaak het moeilijke.”

Rüstü: “In Turkije was ik militair. Alles was er bepaald: uniform aan, opdrachten uitvoeren, weinig praten. Je eigen ideeën waren niet belangrijk, en ruimte om ze uit te spreken was er nauwelijks. Bij de NEa is alles anders. Mijn leidinggevende zei: ‘Dit is het doel, kies zelf hoe je het doet.’ Dat was in het begin moeilijk. Hier leerde ik dat je zelf keuzes mag maken.”

De boeklancering

Na het gesprek met de Motoppers was het tijd voor de boeklancering. Jimmy vertelde over het project: over Noor en Jan, die met grootse plannen bij hem aan tafel kwamen zitten, maar ook over Michel, die stil luisterde. Michel zat in een moeilijke periode. Zijn vrouw en kinderen waren nog in Syrië, en lange tijd was onzeker of ze naar Nederland konden komen.

Jimmy: “I felt his pain. He asked me one day, ‘In such a short time, how do I best communicate with the people? How do I get under their skin, to their soul?’ I answered, ‘Share the pain you have. Share that loneliness. And look for the embrace.’”

Over het resultaat zei Jimmy:“ Without a doubt, extraordinarily beautiful pictures.”

Het eerste exemplaar van het boek werd uitgereikt aan Michel Khoury. Zijn liefde, empathie, openheid en gedrevenheid hebben het project tot een kunstwerk gemaakt.

Michel vertelde op het podium over de emotionele lading van het boek: “It was an exceptional experience for me. I was passing a bad period in my life, this book was kind of help for me. I can’t thank Motopp enough. But mostly the people in this book. Humans. I felt my humanity. I felt more human when I was talking to every person. When I was sharing my thoughts, my problems. When I was hearing others’ problems. Everything. Even when people were sharing their vacations, that was hope for me. Hope in a stable life, a better life. I want to thank everybody, Motopp, Jimmy, the people in this book, and my wife who was standing with me from far away.”

Wat de avond helemaal rond maakte, is dat Michel’s vrouw en kinderen sinds enkele weken in Nederland zijn en bij de viering aanwezig konden zijn.

Expositie in Jimmy Nelson Studio

De portretten uit het boek waren geëxposeerd in de studio van Jimmy Nelson.
Tussen foto’s van Jimmy, van mensen van over de hele wereld stonden veertien schildersezels met Michels portretten. Het was een indrukwekkend geheel.

Op naar nog veel meer jaren Motopp

De viering van vijf jaar Motopp was een mooie afspiegeling van de afgelopen jaren. We gaan met veel motivatie en mensgerichtheid door.

Jan sloot af: “Motopp gaat om mensen. Mensen die pech hebben, helpen een plek te krijgen waar ze kunnen meedoen en bijdragen. We helpen organisaties met het vinden van goede mensen. Mensen die hard nodig zijn in tijden van vergrijzing en technologische verandering. En we helpen de maatschappij door mensen die te vaak nog aan de kant staan mee te laten doen. Dat is onze triple win.”

“Ik denk dat we de Motopp-methode op zoveel mogelijk plekken zouden moeten invoeren. Mensgericht, potentiegericht. Sarah zegt dat ze van ons heeft geleerd te kijken naar haar sterke kanten, en hoe sterk is Sarah. Ik zou willen dat we dat allemaal doen. Kijken naar de sterke kanten van onszelf en van anderen. Zodat iedereen die wil, op de juiste plek kan meedoen.”